«Cuando puedas escucharme te diré que todo lo que pediste siempre estuvo allí y que todo cuanto puedes desear te está esperando. Siempre fuiste el creador de tu propia realidad y ahora te das cuenta. Por eso es el momento de elegir lo que quieres para ti y tu mundo, y vivir como si así fuera hasta que se transforme dejando atrás todo lo que nunca quisiste y repetías sin parar. Ahora es el momento de construir todo lo que deseas y saber que está en camino, saberlo con la misma certeza que da sentir que hay vida en ti y que se manifiesta a cada instante. Tú eres el creador de tu vida conviértela en lo que siempre has soñado»
Dos trucos:
1- Date cuenta de cuantas veces dices la palabra PERO y elimínala, ya que es una justificación que te aleja de lo nuevo y sin lo nuevo no hay cambio.
2- Di siempre: SI PUEDO, aunque no sepas como, eso te acercará a saber como.
Vale!!
Este es el punto más complejo de conseguir para mi… vivir como si ya fuera real…
Cuando lo intento, a ratos, incluso, me ha hecho sentir como si fuera una inconsciente, una irresponsable, estuviera trasnochada, etc… y me he venido a bajo con todo el plantel… (y por supuesto he sufrido broncas, críticas y demás… por suerte, de ese tema ya conseguí pasar)
Este escrito hay q imprimirlo y ponerlo en la puerta de la habitación, para recordarlo cada momento, cada vez, cada día…
Gracias Eva!
besos arco iris!
Gracias Eva!
por cierto, se me olvidaba:
SI PUEDO, SI LO CONSIGO! 🙂
Siempre puedo… 🙂
Hola Eva! Jo sóc concient de la càrrega negativa que té dir «però». Aleshores, tal i com vaig llegir en el llibre «La inteligencia fracasada (José Antonio Marina), canvio l’ordre del però dintre la frase i així canvia tot el sentit. Per exemple: «Aquest vestit és molt bonic però el color no em convenç». En canvi «El color no em convenç, però aquest vestit és molt bonic». Oi que sona diferent? 🙂
I tant que sona diferent Neus, moltes gràcies per compartir :).
Un pas més és eliminar el «però» després del que diu una altra persona…. 😀
Una abraçada
… suspiro y todo leyendo este post…., Estas reflexiones son como una gota de agua en el desierto, gracias Eva por estar y mantenerte en el camino….
un saludo.
Muchas gracias Eva por estos recordatorios, desde luego son muy útiles.